Knoeveldag van Mirte.
Al vroeg klimt ze uit bed – iets dat normaal gesproken niet zo snel gebeurt. Maar als het “jouw” dag is, en je weet dat er van alles staat te gebeuren blijf je natuurlijk niet in je nest liggen. Samen met Mama en zusje Lotte maakt ze zich klaar voor “haar” grote dag. Tijdens het ritje naar Maastricht in Mama’s auto begint de voorpret; Wat zou er gebeuren vandaag? Zouden we ècht naar de Efteling gaan? Mirte en Lotte zijn er in ieder geval stellig van overtuigd…. Eenmaal aangekomen bij het Van der Valk in Maastricht staat er ballonversiering bij de ingang. Zou die voor ons zijn? Nee helaas; er is een conferentie gaande, maar het had zomaar gekund, dus doen we maar alsof. Binnen worden we getrakteerd op een overheerlijk ontbijtbuffet. En natuurlijk eet je dan géén bruine boterhammen met kaas, maar pannenkoeken en poffertjes! De buikjes eenmaal gevuld stappen we in de auto. Maar… waarheen? Vreemd genoeg draaien we niet de snelweg op?! Als we het terrein van een jachthaven oprijden, en niet veel later aan boord van een mooie boot stappen, lijkt Mirte behoorlijk teleurgesteld. Dit is géén Efteling… Maar gelukkig is de teleurstelling van korte duur. Als we zelf achter het roer een stukje over de Maas richting Maastricht varen, ebt de teleurstelling langzaam weg. We wanen ons een echte kapitein, met een heuse kapiteinspet op! En ook aan boord, op het dek en in het vooronder is het al gauw erg gezellig. We boffen maar met dat mooie weer, en dan ook nog eens zeker zes grote vrachtschepen achter elkaar die ons passeren, en voor de nodige deining zorgen. Zó iets maakt je niet elke dag mee. Terug aan wal fluistert Harrie in Mama’s oor waar we naartoe gaan, maar houden ze het nog even een geheimpje. “We gaan naar de Plaspolder!” horen we nog de nodige keren. Geen idee waar dat is, of wat er te beleven valt… We rijden wel een stukje over de A2 respectievelijk richting Efteling, maar plots draaien we de A73 op – de andere kant dus! En langzaam maar zeker begint het ook bij Mirte en Lotte te dagen; we gaan naar… Toverland! We stoppen nog even voor de lunch bij de Turfhoeve, waar we getrakteerd worden op lekkere pannenkoeken met aardbeien en ijs, maar dán is het zover; met gevulde buikjes en een goed humeur doemt vóór ons de achtbaan van Toverland op… Niet dat we er in gaan, dát vinden we te eng, maar het is prachtig om naar de gillende durfallen te kijken die er wél een ritje in wagen… In het buitengedeelte is het best druk. Lopend langs een waterval worden we nat, iets dat Mirte niet zo bevalt. Maar bij het zien van al dat leuks zijn de natte voeten al weer snel vergeten. Er is zó veel te zien en te beleven! We splitsen ons op, zodat ieder een kind onder zijn hoede kan nemen, en er geen geruzie ontstaat over wie waar in mag of wil. Vlak voordat we weer vertrekken mogen de meiden nog een cadeautje uitzoeken in de souvenirwinkel. Mirte kiest voor magische haarspeldjes die van kleur veranderen in de zon, Lotte zoekt een mooie roze knuffel uit. Nog wat leuke kiekjes schieten bij de fontein, en weer op weg. Dit keer terug naar Maastricht, naar het Vrijthof, waar we getrakteerd worden op overvloed aan lekkers bij Les Grands Buffets. Je kan het zo gek niet bedenken, of ze hebben het wel. En natuurlijk vindt met name de zoetigheid gretig aftrek… Met een volle buik vertrekken we terug richting Van der Valk, waar Taxi Mama naar huis kan rijden. Doodmoe van al dat lekkers, leuks, spannends en bijzonders tuimelen we in ons bed, en dromen nog na van een magische, spannende, lekkere en memorabele dag…
