KNoeveldag van Sem en Wesley
Donderdag 9 mei was het dan zover: knoeveldag voor Wesley en Sem. Al dagen waren de jongens onrustig. “Wat gaan we doen?” “Waar gaan we naartoe?”. Maar papa en mama wisten net zoveel, of in dit geval net zo weinig, als de jongens. Één ding wisten we wel, het zou een leuke en onvergetelijke dag worden. En dat was het zeker!
’s Ochtends om 6.30u hebben papa en mama iedereen wakker gemaakt. Normaal is dan het antwoord:”Waarom nu al? Het is nog zo vroeg! Kunnen we niet nog even blijven liggen?” Maar geloof het of niet, vóór 7u stond iedereen aangekleed en wel beneden. Om half 8 zat de hele bups in de auto, want om 8u hadden we afgesproken met Harrie en Eddy bij het van der Valk hotel in Maastricht. In de hal stonden ze ons al op te wachten. In het begin was het nog even spannend en wennen allemaal, maar al snel heerste er een gezellige en relaxte sfeer.
Harrie en Eddy hadden voor ons geregeld dat we in het hotel gebruik mochten maken van het ontbijtbuffet. Dat was zó uitgebreid dat het moeilijk was om te kiezen wat ze wilden eten. Met een goed gevulde maag waren we startklaar voor een mooie dag. Maar wat gingen we dan doen? Harrie opperde diverse ideeën, waarbij Kinderstad en de Efteling overbleven. Alle vier de kinderen hadden stiekem een voorkeur voor de Efteling. Harrie en Ed hadden een busje gehuurd zodat we gezellig met z’n allen op pad konden. Bij het instappen werden de jongens al verwend met een prachtige pet van hun favouriete voetbalclub, en Eline kreeg de enige echte knoevelpet. Op de autosnelweg vertelde Harrie dat als we rechtsaf zouden gaan, we naar Kinderstad zouden gaan, en linksaf naar de Efteling. De jongens hadden al snel in de gaten dat we links aanhielden, maar Eline vroeg nog even voor de zekerheid of we nu naar links waren gegaan en of dat betekende dat we naar de Efteling zouden gaan.
Na zo’n 1,5u rijden kwamen we dan aan bij de Efteling. Bij de bus kregen we allemaal een regenponcho, want er was niet zo’n best weer voorspeld.
Bij binnenkomst werden we meteen begroet door één van de mannen van Ravelijn en door Assepoester. Nu kon het grote genieten beginnen. Eerst gingen we met z’n allen naar de Fata Morgana. Daarna hebben we de groep gesplitst in jongens en meisjes. De jongens gingen voor de stoere, snelle achtbanen. Zelfs Eddy, die nog nooit in de Baron was geweest, stapte gewoon samen met de jongens mee in iedere achtbaan, terwijl Harrie alles filmde en fotografeerde. Ondertussen gingen de meisjes naar het prachtige sprookjesbos en genoten ze van de Droomvlucht en een ritje in de trein.
Om half 1 werden we getrakteerd op een overheerlijke lunch. Na de lunch mochten de jongens hun ballen-gooi-kunsten laten zien en wonnen ze prachtige knuffels.
‘S middags hebben we de groep nog verder gesplitst. Sem, papa en Harrie gingen naar Ravelijn, waar Sem de hele show mocht filmen met de camera van Harrie. Eline en mama gingen in de Pagode, de autootjes, de verschillende draaimolens en sloten af met de sprookjesboomshow. Jonathan, Wesley en Eddy konden geen genoeg krijgen van de achtbanen en hebben diverse achtbanen en de Bobslee nog meerdere keren over gedaan.
Om 16u was het tijd om weer te vertrekken. Bij de bus konden we de regenponcho’s gelukkig ongebruikt teruggeven, want het was de hele dag stralend mooi weer geweest. We waren nog geen 15 minuten onderweg en Sem, Eline en Wesley waren al in dromenland en viel de regen met bakken uit de lucht.
Na wat files en een omweg via België kwamen we rond 18u aan in Maastricht. Nadat Harrie de bus vakkundig “helemaal in het vak” had geparkeerd, gingen we naar Les Grands Buffets waar we werden getrakteerd op een zeer uitgebreid diner. Er was vanalles te krijgen en er zat voor iedereen wel iets lekkers bij. Harrie leerde Sem met stokjes eten. Ook heeft Sem voor het eerst sushi en kikkerbilletjes gegeten. Ook Eline wilde leren eten met stokjes, dus regelde Harrie voor haar speciale roze oefenstokjes. Na wat oefenen at ze zelfs haar ijs met stokjes! Vooral de toetjes vielen goed in de smaak. Harrie heeft Sem geleerd hoe je toetjes met héél véél slagroom eet.
Toen iedereen zijn buik vol had, vertrokken we weer naar hotel van der Valk. Daar namen we afscheid van Harrie en Eddy en konden we thuis nagenieten van deze fantastische dag.
Lieve Harrie, Eddy en alle andere vrijwilligers van Stichting de Knoevel hartstikke bedankt voor deze superleuke dag! Heerlijk zo’n onbezorgde dag heerlijk mogen genieten. Jullie zijn kanjers dat jullie dit mogelijk maken!
Dikke knoevel, Sem, Wesley, Jonathan, Eline, Nico en Dominique
