Jayden geknoeveld.
Vrijdag 15 maart 12 uur was het dan zo ver; de dag waar papa Gaston, oma Loes, opa Donné, tante Ine en oom Peter naar uitgekeken hadden.Dat het voor de 5-jarige Jayden overweldigend zou worden stond vantevoren al vast ondanks dat hij totaal niet wist wat er zou gaan gebeuren.
Jayden wordt samen met z’n oma en opa thuis opgehaald. Na kennis gemaakt te hebben met Harry en Chantal, beiden vrijwilliger van stichting de Knoevel, gaat het richting
Mc Donalds Geusselt.Daar wacht al gelijk de eerste verrassing voor Jayden.Zijn papa, tante en oom zijn er ook en dat hem dat bevalt is goed te merken aan z’n reactie.Vol enthousiasme vertelt hij dat ie moest bukken toen ze met de auto de tunnel inreden!
Gelijk word ik door de Knoevel(of was het nou knievel?) democratisch aangewezen als filmer van de dag.Jayden mag als eerste kiezen wat hij graag wil eten. Ook Mc Donalds gaat met z’n tijd mee; digitaal eten bestellen.Voor mij de allereerste keer! Het smaakt uitstekend.
En dan gaat het op weg naar de tweede verrassing. Van de Geusselt over de Noorderbrug ziet hij rechts de brandweerkazerne liggen; de adrenaline doet z’n werk. Papa,papa kiek, brandweerauto’s
Chantal neemt de ” verkeerde ” afslag en komt , hoe is het mogelijk, precies bij de entree van de kazerne uit. De deur blijkt gesloten maar Harrie weet met één whats app te regelen dat we naar binnen kunnen. Jayden valt van enthousiasme bijna in zwijm als hij al die ” échte brandweeroto’s ziet staan( en heer is zeker neet d’n einigste!)
De aanwezige brandweermannen laten ons de hele kazerne zien. Met veel enthousiasme vertellen ze hun ervaringen in een ook voor Jayden begrijpelijke taal.
Jayden mag in de echte brandweerauto plaatsnemen samen met papa Gaston en oom Peter.De sirene en het zwaailicht gaan aan en we rijden over de grote parkeerplaats van de kazerne.En nog is het niet gedaan; de grote ladderwagen staat ook in de garage en inderdaad, Jayden mag samen met papa in de grote bak op het uiteinde van de ladder; métershoog gaan ze en ’t mènneke grijnst van oor tot oor.”Wie hoeg kin die ladder papa” is de vraag van Jayden.
Het antwoord komt al snel: 30 meter zegt de brandweerman. En indrukwekkend is het zeker!
Dat was het dan, toch?
Nee, absoluut niet; als er ergens brand is zal er geblust moeten worden en dat gaat dan ook gebeuren.Wie zou dat beter kunnen doen dan junior brandweerman Jayden. Maar éérst wordt Jayden omgekleed en binnen 2 minuten staat daar een brandweerman in wording. En ’t mènneke doet het voortreffelijk!
Ons bezoek wordt afgesloten met een lekkere kop koffie, thee of fris op de bovenste verdieping van dit imposante gebouw.Jayden’s “Knoeveldaag” is echter nog lang niet voorbij.Ik sta met Jayden voor de grote roldeur van de kazerne als plotseling een politie-auto met loeiende sirene de parkeerplaats op rijdt.Ook nú steekt Jayden zijn aanstekelijk enthousiasme niet onder stoelen of banken.Hij is als eerste buiten bij de politiewagen en vraagt gelijk aan Maaike en Stef of hij mag rijden.Daarmee krijgt hij gelijk de lachers op zijn hand.Jayden heeft dan nog geen enkel vermoeden wat hem nog meer te wachten staat.En dan is het zover; we mogen instappen; Maaike en Stef voelen perfect aan hoe ze Jayden nóg enthousiaster kunnen krijgen.
We rijden met gierende banden van het brandweerterrein af en rijden via de tunnel-bukken Jayden-via de Kennedybrug naar het politiebureau. Op het terrein van de politie gaan sirene en zwaailicht aan tot grote hilariteit van Jayden, papa en oom.
En wat er dan volgt is voor ’t mènneke bijna niet te bevatten. We gaan als eerste naar de “bikeruimte” waar hij zelfs op
bike 12 van Chantal mag zitten.
Maar het kan nog spectaculairder; op naar de motors, en dat zijn er heel wat. Jayden krijgt de motorhelm op en mag op de motor zitten. En dan natuurlijk een stukje rijden. Na enige aarzeling wil hij dan toch en hij geniet met volle teugen.
Deze vrijdag speelt MVV thuis tegen RKC en dat betekent werk aan de winkel voor onze politiemensen. Voor Jayden betekent dat hij, samen met oom Peter, in de arrestantenbus mag zitten. Zit behoorlijk krap kan ik je zeggen.
We krijgen ook nog een rondleiding door de centrale meldkamer. Heel interessant.
Ook hier, net als bij de brandweer, zo’n geweldige, enthousiaste vrouwen en mannen.
Na afscheid genomen te hebben bij het politiebureau rijden we richting de Dwaze Herder. Daar drinken we met z’n allen een glaasje alvorens we deze geweldige dag zullen afsluiten met een heerlijk etentje in hartje Maastricht.
Rond de klok van 5 uur komen we aan bij Restaurant Grand Buffets aan het Vrijthof. Ook hier kan Jayden, en hij niet alleen, wederom zijn hart ophalen aan de heerlijkste gerechten.
Hier sluiten we een grandioze dag in stijl af.
Stichting de Knoevel verdient, in de persoon van Chantal en Harrie,
een supergrote pluim voor het prachtige werk dat zij verricht.
Ik weet dat ik, overigens zonder verdere ruggespraak, namens de hele familie spreek als ik stel dat jullie als stichting niet alleen dit menneke van 5 maar iedereen die erbij was een onvergetelijke dag bezorgd hebt!
Heel veel dank daarvoor.
Namens de hele familie én Jayden,
