verslag Knoeveldaag Milan Ghijsen
Maandag 27 november was het zover. We waren alle 4 en in het bijzonder Milan reuze benieuwd hoe deze dag zou gaan verlopen. Milan was al vroeg wakker, wat vond hij het spannend. Wat zou stichting de Knoevel voor ons petto hebben ? De weergoden waren ons minder goed gezind vandaag maar dat mocht de pret niet drukken. Om 9:00u werden we door begeleiders Chantal en Harrie met een busje opgehaald in Stein.
Het werd al snel duidelijk dat we richting Maastricht gingen voor onze eerste activiteit. In het busje werd dat spanning opgevoerd door Harrie. Waar zouden ze ons naar toe brengen! Naar het hoofdbureau van de politieeenheid Limburg! Toen we toegangspoort passeerden werden we enthousiast ontvangen door één van de collega’s van Chantal. De jongens mochten allereerst in een politiebus zitten en kregen uitgebreid uitleg. Daarna werden we in het gebouw van de meldkamer ontvangen door een vriendelijke mevrouw en kregen Milan en broer Jelle een unieke rondleiding in de meldkamer zelf: het zenuwcentrum van Zuid Limburg waar alle meldingen voor eerste hulp bij calamiteiten ( politie, brandweer, ambulance ) binnen komen. Natuurlijk moesten de jongens wel stil zijn. Daarna mochten de jongens in een politiebus plaatsnemen en die zou ons naar de volgende bestemming brengen.
Een kort ritje bracht ons naar de kade van de Maas. Inmiddels was het hard aan het regenen. We kregen poncho’s. Wat zouden we gaan doen? Toen kwam er in de verte een politieboot aangevaren. We mochten mee op politiepatrouille op de Maas. Het leek wel een scene uit Flikken Maastricht, zo hard als we met de boot over de Maas scheerden. Milan stond als een zonnetje trots achter het windscherm naast de stuurman te stralen. Dit hadden we lang niet meer gezien.
Na het ritje over de Maas kropen we een ‘beetje’ nat maar nog nagenietend de warme bus in en reden we richting Noorden. Zouden we nu al naar huis gaan. Nee, 1 afslag voor Stein verlieten we de A2 bij Maastricht Airport. De volgende stop was de garage van meneer Grouwels. Eigenaar van zeer snelle en exclusieve auto’s. We keken onze ogen uit. Raceauto’s, sportauto’s en klassiekers. Wat waren dit voor een beauties, stuk voor stuk. Milan mocht met een grijns van oor tot oor in heel veel van deze auto’s achter het stuur plaatsnemen. Nadat Milan en Jelle in een echte racesimulator zich even Max Verstappen mochten wanen, vroeg meneer Grouwels of Milan klaar was voor het echte werk en met hem een stukje wilde gaan rijden in van de snelle auto’s. Milan’s oog was al snel gevallen op een glimmend rode ferrari! Wat vond hij dit ‘sjiek’ om in zo’n chique Ferrari te gaan rijden! Weer een geluksmomentje voor Milan! Het deed ons als ouders goed om te zien hoezeer hij genoot hiervan.
De snelle bolide zou Milan naar de volgende halte brengen: Roda JC, Milan’s favoriete voetbalclub. Inmiddels was het 12:30u en gingen we genieten van een heerlijke lunch in de Gele Kaart, de brasserie in het stadion. Naast ons zaten de trainers van Roda te eten. De trainer van Roda vroeg of Milan zin had om een kijkje te nemen in de trainerskamer. Toen we daarna terugkwamen in de brasserie werden we opgehaald door een vriendelijke mevrouw die ons een uitgebreide rondleiding door het stadion gaf. Van de controlekamer tot de persruimte, skyboxen , kleedkamer en uitvak aan toe. we kregen alles te zien. Milan keek zijn ogen uit en mocht ook nog even balletje trappen op het hoofdveld met zijn broer. Dat deed hij in stijl in een door alle Rodaspelers gesigneerd shirt dat hij cadeau kreeg van de knoevel. Hij rende trots met de bal aan zijn voet over het veld. Dat was genieten! Na de rondleiding liepen we naar het Leisuredome. We gingen een potje Glowgolfen! Na een spannende strijd kwam Milan als winnaar uit de bus! Daarna gingen we iets heel spannends doen: de EscapeRoom! We kregen de opdracht om binnen een uur een raadsel op te lossen in een spookachtige kamer met aanwijzingen. Milan vond het heel spannend, maar wat was het moeilijk! Inmiddels was het buiten ook al donker. We verlieten Kerkrade en gingen deze unieke dag afsluiten in ons favoriete restaurant Soho in Sittard. Een echt onvergetelijke dag die we ons nog lang zullen herinneren. Wat ons vooral bijblijft is de lach op het gezicht van Milan deze dag. Hij is nu nog niet uitgepraat over alle wat heeft mogen beleven. Wat heeft Milan genoten en heeft hij zijn zorgen voor even kunnen vergeten dankzij stichting de Knoevel. We danken Harrie en Chantal voor de warme begeleiding en hartelijkheid deze dag!
Fam. Ghijsen
