knoeveldag van Quinti
Knoeveldag van Quinty Rietbergen Woensdag 30 april 2016
‘Een dag met een gouden randje’
Mij is gevraagd om een verslag te schrijven over de knoeveldag van Quinty.
Ondanks mijn onvoorwaardelijke liefde voor schrijven én mijn zusje, bleek dit nog best een moeilijke opgave te zijn. Hoeveel woorden er namelijk ook in me opkwamen, maar weinig dekten daadwerkelijk de lading van deze bijzondere dag. Desalniettemin heb ik met een warm gevoel geprobeerd om deze waardevolle herinnering op papier vast te leggen en jullie allen deelgenoot te maken van mijn beleving als ‘zus van.’
Mijn oma gebruikt wel eens de uitspraak ‘unne daag mit e gouwe rendsje.’
Niet veel dagen komen voor deze glorieuze titel in aanmerking, maar desondanks weet ik absoluut zeker dat woensdag 30 maart 2016 binnen deze categorie valt. En ik zal jullie vertellen waarom.
Woensdag 30 maart was voor ons een dag vol met verrassingen, warmte, blijdschap en onbezorgdheid. Een dag waarop Quinty speciaal in het zonnetje werd gezet, maar waar ook mam, pap en ik met volle teugen van genoten hebben. Van half negen in de ochtend tot acht uur ‘s avonds volgende de verrassingen elkaar in een razend tempo op en we vielen van de ene verbazing in de andere. Heerlijk ontbijten bij Van der Valk Maastricht, een weekendje weg krijgen van Enterprise Maastricht, gratis shoppen en meerdere keren per dag lekker eten bij Pizzeria Da Roberto en El Castillo Valkenburg. Professioneel ‘geschminkt’ worden door visagiste Edith Remmen en een geweldige fotoshoot op locatie krijgen van Charlotte Brekelman. Rondgeleid worden door een exclusief deel van de grotten en bijzondere souvenirs ontvangen bij de Polfermolen. Het kon maar niet op!
Het is verdrietig om te zeggen, maar ik kan me niet meer herinneren wanneer ik Quinty zo heb zien genieten. Ik heb haar voor het eerst als een échte zeventienjarige gezien en jeetje, wat staat dat haar goed! Dat zo’n dag en bijkomend effect mogelijk gemaakt kan worden door Stichting de Knoevel, verdiend niets anders dan lof. De wijze waarop Harry, Ron én niet te vergeten Charlotte, zich voor ons hebben ingezet is bewonderingswaardig. Dankzij hen kon Quinty voor eventjes haar strijd vergeten en de mooie, jonge vrouw zijn die ze is.
Doordat ik al een tijdje op mezelf woon en nou niet bepaald de gemakkelijkste oudste dochter ben, krijg ik niet altijd alles dat er thuis gebeurd mee. En soms is dat maar goed ook. Maar op die woensdag vormde we een ijzersterk team, gevormd door wederzijdse liefde. Het was teambuilding pur sang.
Maar zonder jullie, hadden wij dit nooit gekund. Ik wil dan ook iedereen die bij het bijzondere diner-georganiseerd door studenten van de Hoge Hotelschool Maastricht-aanwezig is, met heel mijn hart bedanken. Jullie zijn de de afgelopen jaren een enorme steun voor Quinty geweest. Als grote zus ben ik dan ook dankbaar dat zij omringd wordt door zoveel geweldige mensen en het stelt het me gerust dat we er dankzij jullie nooit alleen voor zullen staan.
Harry, Ron, Charlotte én Gitte, dankjulliewel voor alles. Ik denk dat ik namens ons alle vier spreek wanneer ik zeg: wij zullen 30 maart nooit meer vergeten!
